Pierwsze wzmianki o klasztorze franciszkańskim
pochodzą z 1285 roku. Biskup Herman von Cammin udzielił odpustu dla
zwiedzających franciszkańskie kościoły klasztorne. Zalicza się tu również
kościół klasztorny w Namysłowie. W tym samym roku doniesiono, że 8 z 12
Konwentów Braci Mniejszych przeszło z polskiej do saksońskiej prowincji
zakonnej, w tym także Namysłów.
Kościół w 1945 r.
Budowę świątyni rozpoczęto prawdopodobnie w
końcu XIII lub na początku XIV wieku. W 1321 roku klasztor wspominany był już
jako Konwent Najświętszej Maryi Panny. W pierwszym etapie wybudowano mały
kościół / obecne prezbiterium/, a nawa główna powstała później, w XV stuleciu. W
1420 roku wybudowany już był klasztor przy istniejącym kościele. Klasztor po
przejęciu przez protestantów, od 1536 roku był użytkowany jako szpital i
magazyn. Świątynię pozostawiono w rękach zakonników do czasu ich wymarcia.
Świątynia stopniowo niszczała. Po wizytacji w 1666 roku stwierdzono, że kościół
zwany „polskim” ma uszkodzone sklepienia i ogólnie jest w złym stanie. W dniu 21
lutego 1654 r. Kościół w 1945 r. ponownie przejęli ją katolicy, a na mocy pisma
z 30 grudnia 1667 r. przekazana została ponownie Braciom Mniejszym przybyłym z
Nysy. Sprawozdania z tamtego czasu podają, że kościół uznano za całkowicie
zniszczony, a sklepienia uszkodzone. Pozostał tylko jeden ołtarz przedstawiający
Wniebowzięcie N.M.P. Od 1671 roku franciszkanie rozpoczęli prace budowlane. Od
18 października roku 1675 świątynia nosiła nowe wezwanie Św. Piotra z Alkantary.
Wtedy też dokonano ponownego poświęcenia kościoła. Wnętrze kościoła
przebudowano, nadając mu kształt barokowy. Przy klasztorze wybudowane dla bydła
szpitalnego obory zostały zburzone, a krużganki odbudowane. W wyniku pożaru w
roku 1682 uszkodzony został klasztor i rok wcześniej założona wieżyczka na dachu
prezbiterium. W 1684 r. zawalił się mur szczytowy klasztoru. W 1783 r. ponowny
pożar zniszczył zabudowania mieszkalne i dachy.
W wyniku upaństwowienia majątków klasztornych w
roku 1810, konwent namysłowski zamknięto. Ostatnie nabożeństwo odprawiono
prawdopodobnie 2 maja 1812 r. Począwszy od tego właśnie roku świątynię
zamieniono na magazyn. Wyposażenie świątyni sprzedano lub przekazano do innych
kościołów. Do dziś w kościele p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Namysłowie
znajdują się ołtarze: Św. Piotra z Alkantary, Św. Antoniego, Św. Franciszka i
Krzyża Świętego, oraz stacje Drogi Krzyżowej przejęte z kościoła
franciszkańskiego. Do Bogacicy trafił ołtarz Czternastu Wspomożycieli. Kościół
przed remontem - 1982 r. Marmurowa posadzka kościoła w roku 1812 została zerwana
i w roku 1814 przekazana kościołowi ewangelickiemu.
Kościół przed remontem -
1982 r.
W roku 1980 zrodziła się myśl odzyskania tej
prastarej świątyni. W wyniku podjętych działań, na prośbę Parafii Św. Apostołów
Piotra i Pawła w Namysłowie z dnia 18 sierpnia 1982 r., Ministerstwo Kultury i
Sztuki przekazało jej 30 września tegoż roku na wieczyste użytkowanie zabytkowy
kościół po franciszkański. Od tego momentu rozpoczęły się prace remontowe.
11 listopada 1988 r., w 70 Rocznicę Odzyskania
Niepodległości, przystosowany do sprawowania liturgii kościół, uroczyście
poświęcił Jego Eminencja Ks. Kard. Henryk Gulbinowicz, Arcybiskup Metropolita
Wrocławski.
Dnia 27 czerwca 1992 r. Ks. Kardynał erygował
przy tym kościele diecezjalną Parafię p.w. Św. Franciszka z Asyżu i Św. Piotra z
Alkantary. Wezwanie tych Świętych nawiązuje właśnie do franciszkańskiej
przeszłości świątyni.
Dnia 29 grudnia 1992 r. nowo powstała parafia
otrzymała na własność zabudowania klasztorne przylegające do kościoła, które to
budynki zostały przystosowane na kancelarię parafialną, plebanię, oraz wikariat
dla księży.
Dawny kościół i klasztor
franciszkanów w Namysłowie 1 : 400